چرا می خواهی برایت نامه بنویسم؟
چرا می خواهی-با نوشتن-مانند انسان در عصر سنگ
در برابرت برهنه شوم!
تنها نوشتن مرا برهنه می کند!
وقتی حرف میزنم هنوز
پاره هایی از لباسهایم بر تنم می مانند
اما هنگام نوشتن...
رها و سبک می شوم!
چون گنجشکی که وزن ندارد!
هنگام نوشتن
از چنگ قانون جاذبه می گریزم
سیاره ای چرخان می شوم
در مدار چشمانت!
می نویسم از تو.از تو ای شادترین ای تازه ترین نغمه ی عشق
تو که سر سبزترین منظره ای
تو که سرشارترین عاطفه را نزد تو پیدا کردم
و تو که سنگ صبورم بودی در تمام لحظاتی که خدا
شاهد غصه و اندوهم بود...
به تو می اندیشم! به تو می بالم و از تو می گیرم هرچه انگیزه درونم دارم
من شباهنگام آن دم که تو را نزدخودمیبینم بهترین آرامش برترین خواهش و احساس
در دلم می جوشد...
روزها می گذرند... عشق ما رو به خدایی شدن است
رو به برتر شدن از هر حسی که در این عالم خاکی پیداست
دوستت می دارم از همین نقطه ی خاکی تا عرش...
دوستت می دارم از زمین تا به خدا!
نمیتوان در واژه گنجاند
احساس مرا به تو
احساس من به تو
نیرومندترین احساسی ست که تاکنون داشته ام
با این حال هنگامیکه میخواهم آنرا به تو بگویم
یا حتی آنرا برایت بنویسم
واژه ای را نمیابم که حتی بتواند
احساس نزدیک به ژرفای احساس مرا بیان کرد
و گرچه نمیتوان
جوهر چنین احساس شگفت انگیزی را بیان کرد
میتوانم بگویم در کنار تو چه احساسی دارم
آنگاه که در کنار توام
گویی موجی هستم در ساحل
که توفنده بر ساحل می کوبد
آنگاه که در کنار توام
گویی رنگین کمانی هستم در پس توفان
که سربلند رنگهایم را نمایان میسازم
آنگاه که در کنار توام
گویی غرق در زیبایی ها گشته ام
و این تنها بخشی کوچکی است
از احساس شگفت انگیزی که در کنار تو دارم
شاید واژه ی عشق را از آن رو ساخته اند
تا ژرفاو شکوه احساس من
به تو را بیان کند
و انگار که این توان را ندارد
ولی بدان خاطر که عشق کماکان بهترین واژه هاست
بگذار هزار بار بگویم
بیش از عشق عاشق تو هستم!